W bardzo dużym uproszczeniu budowa zęba może być rozpatrywana w dwóch aspektach: anatomicznym oraz histologicznym. Z anatomicznego punktu widzenia ząb jest zbudowany z trzech części: korzenia, szyjki i korony. Korzeń znajduje się w dziąśle, korona nad nim, a pomiędzy nimi, na granicy z dziąsłem, widnieje charakterystyczne przewężenie, zwane szyjką. Warto wspomnieć, że najniższa część korzenia, zwana szczytem, posiada niewielki kanał, tzw. otwór wierzchołkowy. Przez ten otwór do zęba dochodzą naczynia krwionośne oraz limfatyczne, a także nerw.
Z histologicznego punktu widzenia ząb zbudowany jest z czterech rodzajów tkanek. Najbardziej zewnętrznymi są szkliwo oraz cement. Szkliwo jest najtwardszym materiałem w ludzkim organizmie, pełniące rolę ochronną wobec korony. Cement dla odmiany jest najbardziej zewnętrzną warstwą w korzeniu i wspomaga jego mocowanie w zębodole. Podstawowym budulcem zęba jest zębina, tworząca komorę wypełnioną czwartą tkanką, czyli unerwioną oraz unaczynioną miazgą.
Powyższy opis dotyczy zębów stałych. Zęby mleczne zbudowane są trochę inaczej. Przede wszystkim ich korzenie są zdecydowanie mniejsze, niż w zębach stałych, poza tym z czasem ulegają resorpcji. Warto również wiedzieć, że przy szyjce zębów mlecznych znajduje się niewielka, zbudowana ze szkliwa obręcz, której nie posiadają zęby stałe.
