Znajdziemy ją w zdecydowanej większości łazienek, tuż obok szczoteczki do zębów, nici dentystycznej oraz płynu do płukania jamy ustnej. Mamy ją zawsze pod ręką, ponieważ stanowi podstawę higieny jamy ustnej. Mowa oczywiście o paście do zębów. Na rynku dostępne są różne rodzaje tego preparatu – przeznaczone do zębów wrażliwych, pasty przeciw próchnicy, dla dzieci czy przeciw paradontozie. Możemy znaleźć również specjalistyczne pasty do zębów, które służą do wybielania w domowych warunkach. Na sklepowych półkach znajdziemy pasty o różnych smakach, na przykład owocowe, ziołowe lub mocno odświeżające.
Korzystając kilka razy dziennie z pasty do zębów na ogół nie zastanawiamy się, jak powstał ten preparat. Okazuje się, że już w czasach starożytnych nasi przodkowie stosowali pierwsze preparaty do higieny jamy ustnej. Pasta do zębów nie jest więc nowym pomysłem.
Dawne sposoby czyszczenia zębów
Początki środków do pielęgnacji zębów sięgają starożytności. Metody stosowane prze ludzi w tym okresie z pewnością można uznać za interesujące. Przykładowo, starożytni Rzymianie oraz Persowie dbali o zęby przy pomocy proszku uzyskiwanego ze zmielonego poroża zwierząt i muszli ślimaków. Zdziwienie współczesnych może budzić fakt, że proszek ten mieszano również z moczem – ze względu na zawartość amoniaku. Przykry zapach takiego środka był maskowany przez dodatek rozdrobnionych ziół, które nadawały mu przyjemny aromat oraz odświeżający smak. Nasi przodkowie ze starożytności byli na tyle świadomi, że dbali aby proszek używany do pielęgnacji zębów był drobny, aby zbyt grube ziarna nie uszkodziły szkliwa.
W średniowieczu ludzie także szukali sposobów na pielęgnację zębów. Metody dbania o jamy ustnej różniły się, w zależności od rejonu. Zastosowanie miały papki sporządzone z kwiatów, owoców oraz miodu. Kontrowersyjne składniki średniowiecznych past do zębów to wątroby jaszczurek lub mięso szczurów.
Ważnym krokiem milowym w pielęgnacji zębów było wynalezienie szczoteczki do zębów w kształcie, który znamy współcześnie. Ten wynalazek powstał w Anglii, w XVIII wieku. Wcześniej do czyszczenia zębów używano gałązek, kości zwierząt lub po prostu palców. Do stosowanych wcześniej proszków zaczęto dodawać glicerynę. W ten sposób sypkie preparaty nabierały półpłynnej konsystencji. W XIX wieku do pasty dodawano delikatne środki czyszczące.
Początkowo pasty sprzedawano w słoikach ze szkła. Pierwsza pasta do zębów w tubce pojawiła się w 1896 roku w Stanach Zjednoczonych. Przełomowym momentem było odkrycie wpływu fluoru na zęby, jednak dopiero w latach 50. XX wieku fluor zaczęto dodawać do past.
