Pierwszym etapem rozwoju uzębienia są zęby mleczne. Pierwsze mleczaki pojawiają się zwykle już u półrocznych maluchów, a ostatnie ząbki mleczne wyrzynają się do 30 miesiąca życia. Kiedy w wieku dziecięcym tracimy mleczaki, pojawiają się zęby stałe, które mają nam towarzyszyć do końca życia. Co ciekawe, w pewnym okresie, zwykle od 6 do 11 roku życia, w jamie ustnej mieszczą się jednocześnie obydwa rodzaje zębów.
Zęby mleczne i stałe z pewnością mają jedną wspólną cechę – wymagają właściwej pielęgnacji i higieny. Mleczaki przygotowują miejsce stałym zębom, z kolei „dorosłe” zęby, utracone na skutek choroby nie odrastają, a braki trzeba sztucznie uzupełnić. Warto jednak wiedzieć, że obydwa typy zębów różnią się między sobą kilkoma ważnymi cechami.
Mleczaki a zęby stałe – różnice
Podstawową różnicą w większości przypadków jest rozmiar – zęby mleczne są na ogół mniejsze, jednak w niektórych sytuacjach ich wielkość nie różni się od rozmiaru stałych. Możemy je również odróżnić od siebie na podstawie lokalizacji w łuku. Kolejna rozbieżność dotyczy koloru: mleczaki są biało-niebieskie, a zdrowe zęby stałe mają kremowy odcień.
Szyjka mleczaków jest otoczona obręczą ze szkliwa. Ruchome, rozchwiane zęby mleczne są naturalnym stanem, jednak w przypadku zębów stałych taka właściwość jest oznaką choroby i stanu zapalnego. Jednak ze względu na budowę i niepełne wykształcenie twardych tkanek, mleczaki są w większym stopniu narażone na wystąpienie próchnicy.
